रविवार, ११ जुलै, २०१०   0 टिप्पणी(ण्या)

मैत्रीचे मी कोनेकोपरे धुंडाळून पाहिले
घट्ट नाती पुन्हा पुन्हा चाचपतच राहिले

मनात मने गुंफताना भरून आला जीव
वाटले आता दुराव्याची ओलांडली मी शीव

प्रत्येक भेटीत पण पुन्हा नवा परिचय
पुन्हा पुन्हा संदिग्धता आणि नवे भय

गहनगूढ अंधारवाटा पाताळविहिरी खोल
क्वचित कुठे तळाशी चुळकाभर ओल

स्पर्शातून जाणवणारे काही स्पर्शातीत
सूर तेच तरी सुद्धा उमगत नाही गीत

रेशीमगाठी काचणा-या, चरत जाणारे व्रण
निकराच्या अंतीम क्षणी निमूट होणारे मन

शांता शेळके

0 टिप्पणी(ण्या):

Leave a Reply