पोस्ट्स
You can get a lot more done with a kind word and gun, than you can with a kind word alone .
- Al Capone
Teacher: “Who were the first human beings?”
Pupil: “Adam and Eve.”
Teacher: “And what nationality were they?”
Pupil: Indian, of course.”
Teacher: “And how ho you know they were Indian?”
Pupil: “Easy. They had no roof over their heads, no clothes to wear and only
one apple between them - and they called it Paradise.”
Adoctor was called in to see a rather testy aristocrat.
“Well, sir, what’s the matter?” he asked cheerily.
“That, sir,” growled the patient, “is for you to find out.”
“I see,“ said the doctor thought-fully.
“Well, if you’ll excuse me for an hour or so I’ll go along and fetch a friend of mine - a veterinarian. He is the only chap I know who can make a diagnosis without asking questions.”
Little Ernie was having a problem with his homework.
‘Dad,’ he asked, ‘What is the difference between “anger” and “exasperation”?’
‘Well, son,’ said his father, ‘I’ll give you a practical demonstration.’
His father picked up the phone and dialled a number.
‘Hello,’ said a voice at the other end.
‘Hello,’ said Ernie’s father. ‘Is Melvin there?’
‘There is no one called Melvin here!’ the voice replied. ‘Why don’t you look
up numbers before you dial them?’
‘You see?’ said Ernie’s father. ‘That man was not at all happy with our call.
But watch this!’
He then dialled the number again, and says, ‘Hello, is Melvin there?’
‘Now look here!’ the voice said angrily. ‘I told you there is no Melvin here!
You have got a lot of nerve calling again!’
‘Did you hear that?’ Ernie’s father asked. ‘That was “anger”. Now, I will show
you what “exasperation” is!’
He dialled once again.
And on hearing the voice at the other end, Ernie’s father said:
‘Hello! This is Melvin. Have there been any calls for me?’
An American visiting England walked into a hotel lobby. ‘The lift will be down presently,’ the receptionist told him.
‘The lift?’ said the American. ‘Oh, you mean the elevator.’
‘No, I mean the lift.’ replied the Englishman.
‘I think I should know what it is called,’ said the American. ‘Elevators were
invented in the States.’
‘Perhaps...... ’ retorted the Englishman. ‘But we invented the language.
पुरातन काली चौदा विद्या आणि चौसष्ठ कला येणार्‍या मानवाला परिपूर्ण मानल्या जात असे
आजच्या युगात मनुष्याला पूर्णत्व कसे येईल, त्यासाठी काय करावे लागेल यासाठी कानी कपाळी ओरडून सांगणारी आणखी एक कला जन्मला आली. भांडवलशाही अर्थव्यवस्थेच्या सामुद्रमंथनातून जी
पासष्ठावी कला जन्मला आली तिचे नाव जाहिरात कला.
या कलेचे वैशिष्ठ्य म्हणजे हिच्यासाठी अत्युच्च दर्जाची कल्पकता असली तरच ही कला आपल्याला भावते.
अशाच कल्पक, सुंदर आणि अतिशय लक्षवेधक जाहिराती, ज्या मला आवडल्या, भावल्या आणि ज्या तुम्हालाही आवडू शकतील अशा मी तुमच्यासाठी इथे मांडण्याचा प्रयत्न करणार आहे.
आशा आहे तुम्हाला सर्वांना हा प्रयास आवडेल.
या कलेचे वैशिष्ठ्य म्हणजे हिच्यासाठी अत्युच्च दर्जाची कल्पकता असली तरच ही कला आपल्याला भावते.
अशाच कल्पक, सुंदर आणि अतिशय लक्षवेधक जाहिराती, ज्या मला आवडल्या, भावल्या आणि ज्या तुम्हालाही आवडू शकतील अशा मी तुमच्यासाठी इथे मांडण्याचा प्रयत्न करणार आहे.
आशा आहे तुम्हाला सर्वांना हा प्रयास आवडेल.
रोटोमॅक पेनच्या या सुंदर जाहिरातीत गांधीजीचे हे सुंदर चित्र पेनने बनवले आहे आणि त्याचे वैशिष्ट्य म्हणजे ती एक एकसंध सलग रेषा आहे
स्त्री आणि पुरुषांच्या सर्वमान्य अशा स्वभावावर ही जाहिरात व्यंग करते
माझ्या गोव्याच्या भूमीत सारखी सुंदर कविता लिहिणारे बाकीबाब हे सर्व मराठी रसिकांचे आवडते कवी
सुंदर शब्दचित्रांनी नटलेल्या निसर्गकविता लिहाव्यात तर केवळ बा. भ. बोरकरांनीच! अशीच त्यांची एक सुंदर कविता आहे. जुन्या अभ्यासक्रमामध्ये ज्यांचे प्राथमिक शिक्षण झाले आहे अशा सर्वांना बालभारतीच्या पुस्तकातील ही कविता निश्चितच आताहवत असेल.
ही कविता वाचल्यानंतर जो शब्दचित्रांचा पट आपल्यासमोर उभा राहील त्याचबरोबर आपल्या बालपणातील मुग्ध आठवणी देखील जाग्या होतील ........
विचित्र वीणा
निळ्या जळावर कमान काळी
कुठे दुधावर आली शेते
थंडाव्याची कारंजिशी
कुठे गर्द बांबूची बेटे
जिकडे तिकडे गवत बागडे
कुठे भिंतिच्या चढे कडेवर
ती म्हातारी थरथर कापे
सुखासवे होउनी अनावर
तारांमधला पतंग कोठे
भुलुन गेला गगनमंडला
फणा डोलववीत झोंबू पाहे
अस्त-रवीच्या कवचकुंडला
उंचवट्यावर म्हशी गोठल्या
तसेच कोठे काजळ काळे
वर्ख तृप्तीचा पानोपानी
बघून झाले ओले-ओले
कोठे तुटल्या लाल कड्यावर
चपळ धीट बकरीची पोरे
एक त्यातले लुचे आईला
सटीन कान्ती गोरे गोरे
फुलपाखरी फूल थव्यावर
कुठे सांडली कुंकुमटिंबे
आरस्पानी पाण्यावरती
तरत्या बगळ्यांची प्रतिबिंबे
कुठे आवळीवरी कावळा
मावळतीचा शकून सांगे
पूर्वेला राऊळ इंद्राचे
कोरीव संगमरवरी रंगे
घाटामध्ये शिरली गाडी
अन् रात्रीचा पडला पडदा
पण चित्रांची विचित्र वीणा
अजून करिते दिड s दा दिड s दा
- बाकीबाब (बा. भ. बोरकर)
सुंदर शब्दचित्रांनी नटलेल्या निसर्गकविता लिहाव्यात तर केवळ बा. भ. बोरकरांनीच! अशीच त्यांची एक सुंदर कविता आहे. जुन्या अभ्यासक्रमामध्ये ज्यांचे प्राथमिक शिक्षण झाले आहे अशा सर्वांना बालभारतीच्या पुस्तकातील ही कविता निश्चितच आताहवत असेल.
ही कविता वाचल्यानंतर जो शब्दचित्रांचा पट आपल्यासमोर उभा राहील त्याचबरोबर आपल्या बालपणातील मुग्ध आठवणी देखील जाग्या होतील ........
विचित्र वीणा
निळ्या जळावर कमान काळी
कुठे दुधावर आली शेते
थंडाव्याची कारंजिशी
कुठे गर्द बांबूची बेटे
जिकडे तिकडे गवत बागडे
कुठे भिंतिच्या चढे कडेवर
ती म्हातारी थरथर कापे
सुखासवे होउनी अनावर
तारांमधला पतंग कोठे
भुलुन गेला गगनमंडला
फणा डोलववीत झोंबू पाहे
अस्त-रवीच्या कवचकुंडला
उंचवट्यावर म्हशी गोठल्या
तसेच कोठे काजळ काळे
वर्ख तृप्तीचा पानोपानी
बघून झाले ओले-ओले
कोठे तुटल्या लाल कड्यावर
चपळ धीट बकरीची पोरे
एक त्यातले लुचे आईला
सटीन कान्ती गोरे गोरे
फुलपाखरी फूल थव्यावर
कुठे सांडली कुंकुमटिंबे
आरस्पानी पाण्यावरती
तरत्या बगळ्यांची प्रतिबिंबे
कुठे आवळीवरी कावळा
मावळतीचा शकून सांगे
पूर्वेला राऊळ इंद्राचे
कोरीव संगमरवरी रंगे
घाटामध्ये शिरली गाडी
अन् रात्रीचा पडला पडदा
पण चित्रांची विचित्र वीणा
अजून करिते दिड s दा दिड s दा
- बाकीबाब (बा. भ. बोरकर)
गेल्या 10 वर्षातील पिढीबाबत माहिती नाही परंतू त्या आधीच्या अनेक जणांचे बालपण ज्या भारतीय कॉमिक्सनी
समृद्ध केले त्यात अमर चित्रा कथा चा नंबर सर्वात वरचा आहे. भारतीय साहित्य परंपरेतील अतिशय समृद्ध परंपरेची
ओळख या श्रुंखलेने भारतीय मुलांना करून दिली आणि त्यांच्या बालपणाला भारतीय परंपरां, साहित्य, इतिहास, मिथके
यांची केवळ ओळखच करून दिली असे नव्हे तर यांची गोडीही लावली. जगतिकीकरणांनंतर आणि त्यापूर्वीही जेंव्हा
पाश्च्यात्य बालसाहित्य आणि मिथके भारतीय मुलांच्या मनावर मोहिनी घालत होती तेंव्हा यात भारतीय परंपरा कुठे
शोधावी, भारतीय बालसाहित्याची समृद्ध परंपरा नव्या पिढीसमोर कशी ठेवावी याबाबत बहुसंख्य पालक संभ्रमावस्थेत होते
त्यावेळेस हे शिवधंनुष्य पेलले ते अमर चित्र कथेने. जवळपास आता प्रौढ असलेल्या दोन पिढ्यांच्या बालपणीच्या
भाव-विश्वाला या चित्रकथांनी अतिशय समृद्ध करून ठेवल्याची तृप्ततेची भावना या पिढ्यातील अनेक जणांच्या मनात
उजळ आहे. एवढ्या सुंदर रीतीने भारतीय परंपरांची ओळख (त्या कितीही वादग्रस्त आणि मिथकीय असल्या तरी) त्यांना दुसरी कुणीही करून दिली नसेल.
ज्या व्यक्तींनी ही चित्रकथा मालिका सुरू केली त्यापैकी एक अनंत उर्फ अंकल पै यांचे काल निधन झाले. आपण कृतज्ञता म्हणून आज
त्यांना श्रद्धांजली वाहूया. त्यांच्याबद्दल आणखी माहिती आजच्या लोकसत्ता वर्तमानपत्रात आली आहे ती येथे साभार देत आहे.
.... आणि हो... ज्यांनी ही कॉमिक्स वाचली नसेल ते खरेच अभागी आहेत. परंतु ते आताही त्या वाचू शकतात, अगदी तुम्ही कुठल्याही वयाचे असलात तरी .... खरेच.... मीसुद्धा अजूनही त्या कथा वाचतो ... आणि ज्यांनी त्या बालपणी वाचलेल्या असतील त्यांनाही या चित्रकथांचे पुंनर्वाचन स्मरणरंजनाचा (nostalgia) आनंद निश्चितच देईल याची गॅरंटी माझी.
येथे क्लिक केल्यास अमर चित्र कथा ची साईट उघडेल